Home Gastenboek Huibrecht - klein, schattig en heel apart -
Huibrecht - klein, schattig en heel apart -
Hamsters zijn al jarenlang mijn favoriete dieren geweest. Ze zijn klein, schattig en apart op hun eigen manier. Ik genoot altijd van de foto’s en filmpjes van hamsters die ik tegenkwam op sociale media, en uitstapjes naar de dierenwinkel waren uiteraard van belang. We kochten nooit iets, maar we keken altijd naar de hamstertjes achter het glas.
Het duurde een tijdje voordat ik mijn ouders eindelijk heb kunnen overtuigen om mij een hamster te laten kopen. In de overstap tussen januari en februari 2023, kwam er een Marktplaats advertentie tevoorschijn. Het was een foto van drie hamsters in iemands hand. Ze waren klein genoeg dat ze allemaal nog net pasten. Alleen hun ruggen waren te zien. Boven zat een witte hamster, onder een zwarte, en in het midden een klein, wit en grijs hamstertje met een donkergrijze aalstreep. Ik wist meteen dat het een van deze ging worden, maar welke? Ik heb er lang over nagedacht. Uiteindelijk koos ik voor de middelste, omdat die het schattigste was.
Nadat ik mijn keuze had gemaakt en al contact had met de verkoper, vertelde ze mij een paar dagen later dat mijn hamster een voorpootje miste. Ze offerde mij een terugbetaling, maar ik wees dat meteen af. Ik heb al mijn hamster gekozen. Het feit dat ze maar drie pootjes had, maakte haar juist bijzonder.
Zelf ben ik niet met de naam gekomen. Die eer geef ik aan mijn docent biologie, omdat ik toen nog op de middelbare school zat. Ik vroeg aan haar hoe ik mijn nieuwe, lieve hamster zou noemen (het enige wat ik toen nog van haar had was een foto van Marktplaats), en na een seconde zei ze een naam die ik maar niet kon vergeten. Zo werd Huibrecht, Huibrecht.
Mijn tijd met Huibrecht was geweldig. Ze was klein, schattig en heel apart. Hoe ouder ze werd, hoe meer haar aalstreep verdween, en haar lichtgrijze vacht werd ingeruild voor een witte. Ze zou soms op haar achterpootjes staan om waterdruppels op haar drinkfles af te likken, nadat ze al van haar flesje gedronken had. ‘s Ochtends, op de dagen waar het nog vroeg donker was, werd ik begroet door mijn hamster op haar wiel. Ze hield van komkommer en sla, maar niet zoveel van walnoten en gedroogde groenten. Ze was nieuwsgierig, maar deed liever haar eigen ding. Met etenstijd stopte ik het eten op de palm van mijn hand, zodat ze mijn handen op zou lopen. Ik hield haar toen vast, dichtbij mijn hart. Ik wilde het gevoel van haar voetjes en nageltjes op mijn hand nooit vergeten.
21 september 2025 hebben we afscheid van haar genomen. Ondanks de omstandigheden, ging dit op een hele fijne manier met dank aan Dierbaar en Esther. We zullen Huibrecht nog een lange tijd erg missen.